جداسازی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن و حل کننده فسفر از ریزوسفر چای و تاثیر مایه تلقیح آن ها بر ویژگی های خاک و رشد گیاه

نوع مقاله : مقاله کامل علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‏آموخته کارشناسی‌ارشد علوم خاک، گروه علوم خاک، دانشگاه گیلان، ایران.

2 دانشیار ، گروه علوم خاک، دانشگاه گیلان، ایران

3 استادیار، گروه علوم خاک، دانشگاه گیلان، ایران.

4 استادیار گروه علوم خاک، دانشگاه گیلان، ایران

5 استادیار پژوهشکده چای کشور، لاهیجان، ایران.

چکیده

سابقه و هدف: با توجه به نیاز بالای کشور ایران به چای و کافی نبودن مقدار تولید داخلی، استفاده از کودهای شیمیایی جهت افزایش تولید در واحد سطح رو به افزایش است. کاربرد طولانی مدت کودهای شیمیایی به ویژه کودهای نیتروژن‌دار، سبب اسیدی شدن خاک باغ‌های چای شده و سلامت و کیفیت خاک را تحت تاثیر قرار داده است. از این رو، جست‌وجو برای یک روش جایگزین و کارآمد که کارایی آن به اندازه کودهای شیمیایی باشد و ضررهای ناشی از مصرف بی‌رویه کودهای شیمیایی را جبران نماید، ضروری است.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش ابتدا ریزوباکتری‌های بومی تثبیت کننده نیتروژن (آزوسپیریلیوم) و حل کننده فسفر از ریزوسفر گیاه چای جداسازی و سپس به عنوان کود زیستی در کشت گلدانی نهال‌های چای هیبرید چینی در پژوهشکده چای کشور در سال 1400 مورد استفاده قرار گرفتند. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل pH خاک در دو سطح (65/4 و 21/5) و تیمارهای کودی در پنج سطح شامل شاهد منفی (B)، کود شیمیایی بر اساس آزمون خاک (C)، کود زیستی باکتری تثبیت کننده نیتروژن (BN)، کود زیستی باکتری حل کننده فسفر (BP) و کود زیستی دارای باکتری‌های تثبیت کننده نیتروژن و حل کننده فسفر (BNP) بودند. پس از گذشت سه ماه از کشت نهال چای در گلدان-ها پیامد استفاده از این کودهای زیستی بر ویژگی‌های خاک و رشد گیاه چای مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها:‌ مقدار pH خاک در تمامی تیمارهایی که کود زیستی دریافت نمودند نسبت به تیمارهای شاهد و کود شیمیایی بیشتر بود. بیشترین و کمترین مقدار نیتروژن خاک به ترتیب در تیمارهای BNP وB مشاهده شد. بیشترین مقدار فسفر فراهم خاک در تیمار BNP مشاهده شد که البته اختلاف معنی‌داری با تیمار و BN نداشت. مقدار پتاسیم قابل جذب خاک در تیمارهای دریافت کننده کود زیستی و شیمیایی اختلاف آماری معنی‌داری را نشان نداد. بیشترین و کمترین مقدار وزن تر، وزن خشک و محصول به ترتیب در تیمارهای BNP و B مشاهده شد. بیشترین محتوای نیتروژن و فسفر گیاه به ترتیب مربوط به تیمارهای BNP (8/4 درصد) و BP (24/0 درصد) بود. محتوای پتاسیم گیاه در تیمارهای کود زیستی بیشتر از تیمار شاهد بود، اگرچه درصد پتاسیم در تمامی تیمارهای کود زیستی از تیمار کود شیمیایی کمتر بود.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش، تیمار کودهای زیستی باکتری آزوسپیریلیوم و حل کننده فسفر به ترتیب سبب افزایش محتوای نیتروژن و فسفر گیاه چای و خاک زیرکشت آن شدند و کاربرد هم‌زمان آن‌ها سبب افزایش کارایی هردو شد. بنابراین، از آن‌جا که این باکتری‌ها سبب بهبود رشد گیاه و ویژگیهای خاک شدند به نظر می‌رسد رایزوباکترهای بومی جداشده از ریزوسفر چای پتانسیل استفاده در باغ‌های چای به عنوان کود زیستی را در راستای کشاورزی پایدار داشته باشند. اگرچه بررسی طولانی‌مدت در شرایط مزرعه طی چند دوره‌ی رشد و همچنین فصول مختلف سال برای ارزیابی‌های بیشتر مورد نیاز است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Isolation of nitrogen fixing and phosphorus solubilizing bacteria from tea rhizosphere and evaluation of their inoculum effect on soil properties and plant yield

نویسندگان [English]

  • MOhammad Alikhah 1
  • Nasrin Ghorbanzadeh 2
  • Mohammad Bagher Farhangi 3
  • Maryam Khalili Rad 4
  • Ehsan Kahneh 5
1 Department of Soil Science, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
2 Associate Professor, Soil Science Department, Gilan University, Iran
3 Assistant Professor, Soil Science Department, Gilan University, Iran.
4 Assistant Professor, Soil Science Department, Gilan University, Iran.
5 Assistant Professor of Tea Country Research Institute, Lahijan, Iran.
چکیده [English]

Background and objectives: Considering the high demand for tea in Iran and the insufficient local production, the use of chemical fertilizers to enhance production per unit area is increasing. The long-term use of chemical fertilizers, especially nitrogen fertilizers, in tea gardens has led to soil acidification which in turn impacted the soil quality and health. Therefore, searching for an alternative method that is as efficient as chemical fertilizers and compensates for the disadvantages caused by the excessive use of chemical fertilizers is essential in tea gardens nutrition
Materials and methods: In this research, native nitrogen-fixing (Azospirillum) and phosphorus solubilizing rhizobacteria were isolated from the rhizosphere of tea plants and then used as biofertilizers for cultivation of Chinese hybrid tea seedlings at tea research center in 1400 under pot experiment. This experiment was conducted in a randomized complete block design with factorial arrangement and three replications. The factors include pH of soil at two levels (4.65 and 5.21), and fertilizer treatments at five levels including blank (B), control; where chemical fertilizer was applied based on soil analysis (C), nitrogen fixing bacteria was applied as biofertilizer (BN), phosphorus solubilizing bacteria was applied as biofertilizer (BP), and nitrogen fixing and phosphorus solubilizing bacteria were applied as biofertilizer (BNP). After three months of tea planting, the effect of applied biofertilizers on soil biochemical characteristics and yield of tea plant were investigated.
Results: The soil pH values in all treatments that received biofertilizers were higher than that of the blank and control treatments. The highest and the lowest soil nitrogen (N) content were observed in BNP and B treatments, respectively. The highest content of soil phosphorus (P) was observed in BNP treatments, which P content in this treatment with BN was not significantly different. The soil available potassium content in treatments that receiving bio and chemical fertilizers did not show a statistically significant difference. The highest and the lowest values of fresh weight, dry weight and yield were observed in BNP and B treatments, respectively. The highest content of N and P in plant were observed in BNP (4.8%) and BP (0.24%) treatments, respectively. The potassium content of plant in treatments that received biofertilizers was lower than B, while the potassium content in all biofertilizer treatments were higher than that of the control.
Conclusion: In this study biofertilizer treatments, Azospirillum and phosphorus solubilizing bacteria, increased the nitrogen and phosphorus contents in tea plant and soil, respectively. Since these bacteria improved plant growth and soil properties, it seems that native rhizobacteria isolated from tea rhizosphere have the potential to be used as biofertilizers in tea gardens in line with sustainable agriculture. Although, long term investigation during the several growth periods and different seasons of the year is needed for further evaluations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Azospirillum
  • Biofertilizer
  • Plant growth promoting bacteria
  • Rhizobacteria

مراجع

1.Wang, X., Han, C., Zhang, J., Huang, Q., Deng, H., Deng, Y., & Zhong, W. (2015). Long-term fertilization effects on active ammonia oxidizers in an acidic upland soil in China. Soil Biology and Biochemistry, 84, 28-37. doi:org/10. 1016/j.soilbio.2015.02.013.
2.International Statistical Yearbook. (2018). National Bureau of Statistics of China. China Statistics Press Available at. doi:http://data.stats.gov.cn/files/lastestpub/gjnj/2018/zk/indexch.htm.
3.Upadhyaya, H., & Panda, S. K. (2013). Abiotic stress responses in tea [Camellia sinensis L (O) Kuntze]: an overview. Reviews in Agricultural Science, 1, 1–10. doi: 10.7831/ras.1.1.
4.Liu, H., Chen, G. H., Sun, J. J., Chen, S., Fang, Y., & Ren, J. H. (2022). Isolation, characterization, and tea growth-promoting analysis of JW-CZ2, a bacterium with 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid deaminase activity isolated from the rhizosphere soils of tea plants. Frontiers in Microbiology, 13, 792876. doi: 10.3389/fmicb.2022. 792876.
5.Vejan, P., Abdullah, R., Khadiran, T., Ismail, S., & Boyce, A. N. (2016). Role of plant growth promoting rhizobacteria in agricultural sustainability. A Review Molecules, 21, 573.
6.Ramakrishna, W., Yadav, R., & Li, K. (2019). Plant growth promoting bacteria in agriculture: two sides of a coin. Applied Soil Ecology, 138, 10-18. doi: 10.3390/molecules21050573.
7.Yirga, C., Erkossa, T., & Agegnehu, G. (2019). Soil acidity management; Ethiopian Institute of Agricultural Research (EIAR): Addis Ababa, Ethiopia.
8.Hu, Z., Ji, L., Wan, Q., Li, H., Li, R., & Yang, Y. (2022). Short-term effects of bio-organic fertilizer on soil fertility and bacterial community composition in tea plantation soils. Agronomy, 12, 2168. doi:10.3390/agronomy12092168.
9.Bhattacharjee, R. B., Singh, A., & Mukhopadhyay, S. N. (2008). Use of nitrogen fixing bacteria as biofertilizer for non-legumes: prospects and challenges. Applied Microbiology and Biotechnology, 80, 199-209. doi: 10.1007/s00253-008-1567-2.
10.Tang, S., Liu, Y. J., Zheng, N., Li, Y., Ma, Q. X., Xiao, H., Zhou, X., Xu, X. P., Jiang, T. M., He, P., & Wu, L. H. (2020). Temporal variation in nutrient requirements of tea (Camellia sinensis) in China based on QUEFTS analysis. Science Report, 10, 1745. doi: 10.1038/ s41598-020-57809-x.
11.Wang, H., & Han, L. Z. (2019). Identification of four plant growth-promoting rhizobacteria isolated from tea rhizosphere. Microbiology China, 46, 548-562. doi: 10.13344/j.microbiol. china.180149.
12.Gebrewold, A. Z. (2018). Review on integrated nutrient management of tea (Camellia sinensis L.). Cogent Food and Agriculture, 4 (1), 1543536. doi: org/10.1080/23311932.2018.1543536.
13.Dutta, J., & Thakur, D. (2017). Evaluation of multifarious plant growth promoting traits, anta gonistic potential and phylogenetic affiliation of rhizobacteria associated with commercial tea plants grown in Darjeeling, India. PLoS ONE, 12 (8), e0182302. doi: 10.1371/journal.pone.0182302.
14.Chakraborty, U., Chakraborty, B. N., & Chakraborty, A. P. (2012). Induction of plant growth promotion in Camellia sinensis by Bacillus megaterium and its bioformulations. World Journal of Agricultural Sciences, 8 (1), 104-112. Corpus ID: 18543293.
15.Nepolean, P., Jayanthi, R., Pallavi, R. V., Balamurugan, A., Kuberan, T., Beulah, T., & Premkumar, R. (2012). Role of biofertilizers in increasing tea productivity. Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine, 1443-1445. doi:10.1016/S2221-1691(12)60434-1.
16.Tennakoon, P. L. K., Rajapaksha, R. M. C. P., & Hettiarachchi, L. S. K. (2019). Tea yield maintained in PGPR inoculated field plants despite significant reduction in fertilizer application. Rhizosphere, 10, 100146. doi.org/10.1016/j.rhisph.2019.100146.
17.Bouyoucos, G. J. (1936). Directions for making mechanical analyses of soils by the hydrometer method. Soil Science,
42 (3), 225-230.
18.Sparks, D. L., Page, A. L., Helmke, P. A., Loeppert, R. H., Soltanpour, P. N., Tabatabai, M. A., & Sumner, M. E. (1996). Chemical methods, Methods of soil analysis. SSSA Books Series, 5, 961-1010.
19.Walkley, A., & Black, I. A. (1934). An examination of the Degtjareff method for determining soil organic matter, and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Science,37 (1), 29-38.
20.Rowell, D. I. (1994). Soil science method and application, longmangrop, Limitation Score. Computers and Geosciences, 33, 1316-1326.
21.Olsen, S. R., & Watanabe, F. S. (1957). A method to determine a phosphorus adsorption maximum of soils as measured by the Langmuir isotherm. Soil Science Society of America Journal, 21 (2), 144-149. doi.org/10.2136/sssaj 1957.03615995002100020004x.
22.Sperber, J. I. (1958). The incidence of apatite-solubilizing organisms in the rhizosphere and soil. Australian Journal of Agricultural Research, 9 (6), 778-781. doi.org/10.1071/AR9580778.
23.Mehta, S., & Nautiyal, C. S. (2001). An efficient method for qualitative screening of phosphate solubilizing bacteria. Journal of Current Microbiology, 43, 51-56. doi: 10.1007/ s002840010259.
24.Jackson, M. L. (1958). Soil Chemical Analysis. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, NJ, 498 p.
25.Gupta, P. K. (1999). Soil, plant, water and fertilizer analysis. Agrobios, New Delhi, India. 350 p.
26.Bremner, J. M., & Malvaney, C. S. (1982). Total nitrogen. In: Page, L. (Ed.), Methods of Soil Analysis, Part 2(2). American Society of Agronomy, Madison, Wisconsin, U.S.A, pp. 595-622.
27.Horneck, D. A., & Hanson, D. (2019). Determination of potassium and sodium by flame emission spectrophotometry. In Handbook of reference methods for plant analysis (pp. 153-155). CRC press.
28.Anderson, T. H., & Domsch, K. (1993). The metabolic quotient for CO2 (qCO2) as a specific activity parameter to assess the effects of environmental conditions, such as pH, on the microbial biomass of forest soils. Soil Biology and Biochemistry, 25 (3), 393-395. doi.org/ 10.1016/0038-0717(93)90140-7.
29.Jenkinson, D. S., & Ladd, J. N. (1981). Microbial biomass in soil: measurement and turnover. In: Paul, E. A. and Ladd, J. N. (ed.) Soil biochemistry: Volume 5 New York Marcel Dekker, Inc. pp. 415-471.
30.USDA-NCRS. (2017). The Plants Database National Plant Data Team U Plants [http://plants. Usda. Gov, accessed 26 November].
31.Wu, S., Zhuang, G., Bai, Z., Cen, Y., Xu, S., Sun, H., Han, X., & Zhuang, X. (2018). Mitigation of nitrous oxide emissions from acidic soils by Bacillus amyloliquefaciens, a plant growth-promoting bacterium. Global Change Biology, 24 (6), 2352-2365. doi:10.1111/ gcb.14025.
32.Paul, E. A. ed., (2014). Soil microbiology, ecology and biochemistry. Academic press.
33.Nosheen, S., Ajmal, I., & Song, Y. (2021). Microbes as Biofertilizers, a Potential Approach for Sustainable
Crop Production. MDPI, 13, 1-20. doi.org/10.3390/su13041868.
34.Dommelen, A. V., & Vanderleyden, J. (2007). Biology of the Nitrogen Cycle. Elsevier, 179-192.
35.Bhardwaj, D., Ansari, M. W., Sahoo, R. K., & Tuteja, N. (2014). Biofertilizers function as key player in sustainable agriculture by improving soil fertility, plant tolerance and crop productivity. Microbial Cell Factories, 13, 1-10. doi:10.1186/1475-2859-13-66.
36.Zhang, J. H., Huang, J., Hussain, S., Zhu, L. F., Cao, X. C., Zhu, C. Q., Jin, Q. Y., & Zhang, H. (2021). Increased ammonification, nitrogenase, soil respiration and microbial biomass N in the rhizosphere of rice plants inoculated with rhizobacteria. Journal of Integrative Agriculture, 20 (10), 2781-2796. doi. org/10.1016/S2095-3119(20)63454-2.
37.Thiep, N. V., Soytong, K., Thi Kim Oanh, N., Huy Quang, P., & Hai Yen, P. (2019). Reserch and development of enzymatic producing fungi as biofertilizer for tea and arabica coffee production in Northern Vietna. International Journal of Agricultural Technology, 15 (5), 797-806. http://www.ijat-aatsea.
38.Lifeng, M., Xiangde, Y., Yuanzhi, S., Xiaoyun, Y., Lingfei, J., Yi, Ch., Kang, N., & Jianyun, R. (2021). Response of tea yield, quality and soil bacterial characteristics to long-term nitrogen fertilization in an eleven-year field experiment. Soil Ecology, 166, 1-11. doi.org/10.1016/j.apsoil.2021.103976.
39.Enjavi, F., Taghvaei, M., Sadeghei, H., & Hassanli, H. (2015). Effects of superabsorbent polymer on early vigor and water use efficiency of (Calotropis procera L.) seedlings under drought stress. Iranian Journal of Range and Desert Research, 22 (2), 216-230. doi: org/10.22092/ijrdr.2015.101641.
40.Dhar Purkayastha, G., Mangar, P., Saha, A., & Saha, D. (2018). Evaluation of the biocontrol efficacy of a Serratia marcescens strain indigenous to tea rhizosphere for the management of root rot disease in tea. PLoS ONE,
13 (2), e0191761. doi: 10.1371/ journal.pone.0191761.
41.Chakraborty, U., Chakraborty, B. N., Chakraborty, A. P., Sunar, K., & Dey, P. L. (2013). Plant growth promoting rhizobacteria mediated improvement of health status of tea plants. Indian Journal of Biotechnology, 12, 20-31. WOS:000318531500003. 
42.Sharma, A. K. (2003). Biofertilizers for Sustainable Agriculture. Agrobios. India. 407p.
43.Chinnusamy, V., Schumaker, K., & Zhu, J. K. (2004). Molecular genetics perspectives on cross-talk and specificity in abiotic stress signaling in plants. Journal of Experimental Botany, 55, 225-236. doi: 10.1093/jxb/erh005.
44.Nadjafi, F. (2002). Effect of irrigation intervals and plant density on quantity and quality of Isubgol (Plantago ovate Forsk). M.Sc. Thesis. 5, 45-52.
45.Marques, J. M., Mateus, J. R., da Silva, T. F., de Almeida Couto, C. R., Blank, A. F., & Seldin, L. (2019). Nitrogen fixing and phosphate mineralizing bacterial communities in sweet potato rhizosphere show a genotype-dependent distribution. Diversity, 11 (12), 231. doi: org/10.3390/d11120231.
46.Panda, P., Choudhury, A., Chakraborty, S., Ray, D. P., Deb, S., Patra, P. S., Mahato, B., Paramanik, B., Singh, A. K., & Chauhan, R. K. (2017). Phosphorus solubilizing bacteria from tea soils and their phosphate solubilizing abilities. International Journal of Bioresource Science, 4 (2), 113-125. doi:10.5958/ 2454-9541.2017.00018.4.
مجله مدیریت خاک و تولید پایدار
دوره 13، شماره 4
دی 1402
صفحه 23-44

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار